- wygiąć (się)
- wygiąć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. wyginać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wygiąć (się)
Look at other dictionaries:
wyginać się – wygiąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać łukowatego kształtu; zginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Półki się wygięły pod książkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} giąć, przechylać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… … Słownik języka polskiego
sfałdować — dk IV, sfałdowaćduję, sfałdowaćdujesz, sfałdowaćduj, sfałdowaćował, sfałdowaćowany 1. «ułożyć, zebrać w fałdy, zrobić na czymś fałdę, fałdy» Sfałdować spódnicę. Sfałdowane firanki, zasłony. 2. «pokryć fałdami, zmarszczkami (czoło, twarz, szyję)»… … Słownik języka polskiego
wykrzywić — dk VIa, wykrzywićwię, wykrzywićwisz, wykrzywićkrzyw, wykrzywićwił, wykrzywićwiony wykrzywiać ndk I, wykrzywićam, wykrzywićasz, wykrzywićają, wykrzywićaj, wykrzywićał, wykrzywićany «uczynić, zrobić coś krzywym; skrzywić, wygiąć, wypaczyć,… … Słownik języka polskiego
powyginać — dk I, powyginaćam, powyginaćasz, powyginaćają, powyginaćaj, powyginaćał, powyginaćany 1. «o wielu: schylić, skłonić ku ziemi; zgiąć, skrzywić» Łabędzie powyginały szyje. 2. «nadać wielu przedmiotom kształt łukowaty, wygiąć w wielu miejscach»… … Słownik języka polskiego
przegiąć — dk Xc, przegiąćgnę, przegiąćgniesz, przegiąćgnij, przegiąćgiął, przegiąćgięła, przegiąćgięli, przegiąćgięty, przegiąćgiąwszy przeginać ndk I, przegiąćam, przegiąćasz, przegiąćają, przegiąćaj, przegiąćał, przegiąćany 1. «pochylić, przechylić coś;… … Słownik języka polskiego
zagiąć — dk Xc, zagiąćgnę, zagiąćgniesz, zagiąćgnij, zagiąćgiął, zagiąćgięła, zagiąćgięli, zagiąćgięty, zagiąćgiąwszy zaginać ndk I, zagiąćam, zagiąćasz, zagiąćają, zagiąćaj, zagiąćał, zagiąćany 1. «gnąc odchylić w jakąś stronę, w górę lub w dół koniec,… … Słownik języka polskiego
zgarbić — dk VIa, zgarbićbię, zgarbićbisz, zgarb, zgarbićbił, zgarbićbiony częściej w imiesł. biernym «pochylić, zgiąć (plecy, grzbiet)» Prostować zgarbione plecy. zgarbić się «pochylić się, zgiąć się; wygiąć się w garb» Zgarbić się w fotelu, w ławce.… … Słownik języka polskiego
wypaczyć — dk VIb, wypaczyćczę, wypaczyćczysz, wypaczyćpacz, wypaczyćczył, wypaczyćczony wypaczać ndk I, wypaczyćam, wypaczyćasz, wypaczyćają, wypaczyćaj, wypaczyćał, wypaczyćany «spowodować wygięcie, zniekształcenie, skrzywienie czegoś» Wilgoć wypaczyła… … Słownik języka polskiego
łuk — m III, D. u, N. łukkiem; lm M. i 1. «linia, krzywizna wygięta półkolisto» Łagodny, ostry łuk. Łuk tęczy. Opisać, nakreślić łuk. Zgiąć się, wygiąć się w łuk. Okrążyć, otoczyć łukiem. ∆ anat. Łuki kostne, chrząstkowe albo chrzęstne «kości,… … Słownik języka polskiego
